شهرستان نکاء
با 7/3 درصد جمعیت مازندران در متون تاریخی آنرا نیکا، نیکاح و نکا نامیده اند که به معنی سرزمین و آبادی و یا جایگاه ناهید است. نکاء مقر حکومت اسپهبدان طبرستان بوده است. با وجود کارخانه سیمان ، اسکله نفتی و نیروگاه تولید برق نکاء در ساحل دریا ، وجود تنها سیلوی گندم مازندران ، و مجاورت با ساری مرکز استان و بهشهر ، هم اکنون وجه غالب اقتصاد منطقه کشاورزی و اشتغال روستایی است. با ایجاد شهرک صنعتی در نکاء ، و راه اندازی کامل منطقه ویژه و مجتمع بندری امیر آباد ( بهشهر ) ، و قرار گرفتن در مسیر جاده تهران - ساری - مشهد ، توسعه این شهرستان در آینده روند مطلوبی پیدا خواهد کرد.
نام نکا را به صورت « نیکاح » و « نیکا » هم آورده اند که به معنای شهر و آبادی کوهستانی یا سرزمینی که در آن خیزران یا نوعی نی می روید یا آبادی جایگاه «الهه ناهید » است. در داده های منابع تاریخی و جغرافیایی تا دوره قاجار اطلاع دقیقی درباره نکا وجود ندارد، اما در منابع جغرافیا نویسان قرون اولیه اسلامی از شهری به نام «مهربان» یا «میردان» در نزدیکی نکا امروزی یاد شده است
منطقهای که امروزه نکا نامیده میشود طی 70 سال اخیر ازتوسعه محله یا روستای«تاریخ محله» جنب پلی بر روی رودخانه نکا، به وجود آمده است. نکا در منطقهای کاملا دشتی قرار دارد و آب و هوای آن معتدل و مرطوب است. مجسمه و ظروف چوبی، حصیربافی، سفال و دست بافت ها از مهم ترین صنایع دستی نکا به شمار میآیند
شهرستان نکا در 33 کیلومتری جنوب غربی بهشهر، در مسیر راه اصلی ساری–گرگان قرار دارد و رود نکا از میان مرکز این شهرستان گذشته و سرانجام به دریای مازندران می ریزد.
تالاب لپو–پلنگان در شرق نیروگاه نکا، جنگلهای نکا، دریاچه استخر پشت، سواحل زاغمرز در مسیر زاغمرز–نکا، امام زاده عبدالله، غار باستانی گمیشان (پیش از تاریخ) و چشمه آب معدنی قرمرض از معروفترین دیدنی های شهرستان نکا به شمار می آیند.
واین بود چشمه ای از شهر من نکاء
گردآوری و تنظیم عسگر صادقی زرندینی